vrijdag 25 januari 2008

Naar Cerro Castillo

Vertrokken vanuit Torres del Paine naar Cerro Castillo. Dat ligt zo´n 65 km verderop en biedt toegang tot de Argentijnse grens. Verder is het het bekende ´gat in de grond´, met alleen een paar cafetaria´s, een politie- en grenspost, een hostel en een gemeentehuis. Maar goed, voor ons dus de toegangspoort tot het volgende land!

´s Ochtends welgemoed op de fiets gesprongen om de zeven verschrikkelijke kilometers te overbruggen, dit keer met frisse benen. Een aanzienlijk verschil! In een luttele 40 minuten hadden we ze te pakken en fietsten we het bruggetje over naar de uitgang van het park.



Van daaraf veranderde het landschap in rap tempo: van bergachtig en groen naar behoorlijk vlak en bruin en droog. Hier en daar een meer maken de plaatjes compleet!



Halverwege de dag maken we kennis met een dappere Amsterdammer die in het Zeeuwse Goedereede is gaan wonen. Slimme man! Hij reist een paar maanden rond op zijn gehuurde off-the-road-motor. We zijn jaloers: hij hoeft maar aan de gashendel te draaien en komt vooruit... Hij vertelt ons dat hij diezelfde ochtend twee Groningse fietsers is voorbijgereden, die ook onderweg waren naar Cerro Castillo. Spannend! Met een beetje geluk onmoeten we dus soortgenoten! ´s Middags rijden we daarom zeer gemotiveerd de tweede helft van de rit en komen rond half zeven in Cerro Castillo aan. Daar staan twee zeer robuuste fietsen, onmiskenbaar eigendom van twee wereldfietsers, voor de publieke baños. Goed zo, we hebben ze gevonden! Een praatje later zetten wij onze tent naast die van hen in wat je met enig gevoel voor smaak een dorpspark zou kunnen noemen. Daarna is het onze beurt voor een kattenwasje in de baño. Maar daar steekt Pépé een stokje voor. Pépé? Ja, Pépé Marin om precies te zijn. De goede man woont precies tegenover de baño, heeft ons daar naar binnen zien gaan, denkt: ´Ach, die arme fietsers, wassen in een publieke baño aan een wastafeltje, dat is toch ook geen doen´ en roept ons vervolgens binnen. Even later gaan wij dus heerlijk fris gedoucht gezellig uit eten met Jenne en Annelies. Zij geven ons een heleboel uiterst waardevolle tips, waarvoor bij deze nogmaals dank!!!

1 opmerking:

Anoniem zei

Prachtige foto's. Wij volgen jullie lekker warm en lui op de bank.
Fijne reis! Enne we kijken uit naar verdere verhalen.
Groetjes,
Meg en Mano