Gletschers, dolfijnen, zeeleeuwen...

Jongens, wat een bootreis! Echt fenomenaal mooi. Drie dagen lang voeren we door allerlei kanalen, over de Pacific en langs eilanden, gletschers en vulkanen. Alleen al voor deze boottocht zou je naar Chili afreizen. We hebben genoten. Van alle moois onderweg, van de gezelligheid met de andere gasten en van het (voor hier!) ongelooflijk mooie en vooral heel erg rustige weer. De Pacific was zo glad als een spiegeltje. Zelfs van de beruchte ´Golfo de Penas´, waar de golven niet op en neer gaan maar in een soort rondjes, is niemand aan boord ziek geworden.

Omdat we met onze fietsjes als eersten aan boord mochten, begon het theater al meteen met het inladen van de containers, de vrachtwagens en ook van het eten voor tweehonderd gasten + bemanning. Voor een hele week, want vanuit Puerto Natales, dat zo goed als aan het einde van de wereld ligt, varen ze ook weer drie, vier dagen terug.





Daarna vertrekt het schip met de gebruikelijke vertraging van twee, drie uur en vaar je van mooi naar mooier en mooist!









Onderweg zagen we zelfs de ´spuitjes´ van kleine walvissen, schoten snelle dolfijnen voorbij, konden we zowaar een door het water zoevende zeeleeuw op de foto krijgen en bleek een eend bij nader inzien een pinguin (goed kijken) te zijn!





En als je dan denkt dat het echt niet meer mooier kan, stuurt de kapitein het schip richting de ´Pio Once´, een van de grootste gletschers ter wereld. Vlak voor de gletscher werd het anker uitgegooid en konden wij genieten van een van de mooiste uitzichten die we ooit hebben gezien.











En nu zijn we dan in Puerto Natales, zo ongeveer het einde van de wereld. Hierna kun je nog een paar honderd kilometer verder naar het zuiden, dan val je in zee en kom je alleen nog Antarctica tegen. Het is hier koel, je merkt dat er ijs is overal om je heen. Desondanks ligt Puerto Natales ongeveer ter hoogte van Nederland, maar omdat Antarctica niet ver weg is en de koude Humboltstroom hier langs loopt, is het klimaat hier veel kouder en ligt de sneeuwgrens zo rond de 1000 - 1500 meter.



Vandaag doen we onze laatste inkopen hier en morgen gaan we dan echt op weg. Eerst richting National Park Torres del Paine, waar we een dag gaan wandelen. Daarna verder naar het eerste dorp waar ze weer winkels en internet hebben: Cerro Castillo. Daar hopen we weer wat van ons te kunnen laten horen! Tot die tijd: onwijs bedankt voor al jullie berichtjes op dit weblog, de sms´jes en de mails. Het is superleuk om dingen te horen van jullie!!!