Araucaria´s

Nadat we een beetje bijgekomen waren van onze vulkaanbeklimming zijn we weer op onze fietsjes gesprongen. Dit keer voor een ontspannen tochtje van veertig kilometers naar Nationaal Park Huerquehue. Nou ja, ontspannen... Hier hadden we ons weer eens aardig misrekend. Je zou toch denken dat we het inmiddels doorhadden. Maar nee hoor. Elke keer trappen we er weer in. Hier in de Andes krijg je geen kilometer kado.

De veertig kilometers naar NP Huerquehue zagen er op de kaart heel relaxed uit. Eerst 25 kilometer asfalt, daarna een klein stukje ripio. De eerste 25 km bleken inderdaad asfalt, maar klommen al aardig. Daarna volgden nog eens 15 kilometers ripio, die ook nog eens klommen. Toen we het bord ´Curvas peligrosas´ zagen, wisten we genoeg. Dikke haarspelden, dikke stijgingspercentages! Al met al zeshonderd meters omhoog, over 35 km. En als je dan vertrekt met het idee dat het vlak is, grrr...

Maar goed, de beloning was weer groot. In alle Nationale Parken van Chili kun je prachtig kamperen en ook hier stonden we er weer supermooi bij. En in goed gezelschap, want ook Björn en Martina hadden dezelfde plannen gemaakt als wij.



Gezellig gevieren hebben we de volgende dag een van de wandelingen gemaakt. Met prachtige uitzichten op de rokende Villarica en de meren in de omgeving





klommen we van 700 meter naar 1200 meter. Bovenop het bergkammetje troffen we drie betoverend mooie bergmeertjes aan, omringd door araucaria´s.





Je komt deze bomen ook wel eens in een Nederlandse voortuin tegen, maar hier zijn ze ietsjes groter. En mooier. En beschermd. Voor de araucaria geldt namelijk ongeveer hetzelfde als voor de alerce en de oeroude bomen komen alleen nog in een klein deel van Chili voor. Ze geven je het gevoel dat je in een aflevering van Lord of the Rings bent terecht gekomen...





Als ze een jaar of vijftienhonderd, tweeduizend oud zijn, sterven ze.



Nog eens heel veel jaren later vallen ze om en liggen ze in het water. Dan is het net of er een dinosaurusskelet boven de waterspiegel uitsteekt...



Inmiddels zijn we weer terug in Pucon. Morgenavond nemen we de bus naar San Pedro de Atacama in het uiterste noorden van Chili: een tocht van 36 uur... Daar gaan we de woestijn bekijken en daarna gaan we per fiets richting Bolivia. We houden je natuurlijk op de hoogte!