We zien heel veel 'varenboompjes', die alleen hier in Tasmanie voorkomen. Dat geldt overigens voor heel veel vegetatie hier. De biodiversiteit in deze wouden is echt gigantisch, daarnaast (daardoor?) barst het er van het wild en van de vogels.
De bomen groeien hier bijna letterlijk tot aan de hemel! Sommige eucalyptusbomen worden bijna 100 meter hoog en zijn daarmee na de redwoods in Californie de tweede hoogste bomen ter wereld.
En behalve hoog zijn ze ook dik.
Ongelooflijk genoeg zijn lang niet al deze woudreuzen verzekerd van een zorgeloze toekomst. Zodra je voet zet buiten de parken rijden logtrucks af en aan... Dagelijks zou een oppervlakte van meer dan 40 voetbalvelden worden gekapt. En dat op een eiland dat de grootte heeft van Nederland.
En het verhaal doet de rondte dat er niet eens hardhouten terrastafelsetjes van worden gemaakt, maar dat ze worden verwerkt tot... houtchips voor papier. Die worden dan -ook nog eens onder de kostprijs!- verkocht aan Japan. Tsja... De chips hieronder leken in elk geval van min of meer verantwoord productiebos afkomstig te zijn, maar ja, op de plek van dat productiebos was ook ooit een pracht van een regenwoud! En productiebos is erg eenzijdig qua vegetatie, donker en biedt nauwelijks leefruimte aan flora en fauna.
In de vallei van de Styx-rivier hebben actievoerders tentenkampen gebouwd en wonen ze op platforms hoog in de bomen. In Amerika zijn ze door deze vorm van actievoeren uiteindelijk tot inkeer gekomen, met een beetje geluk begrijpen ze het in Australie binnenkort ook. Of het genoeg is om ze te redden? Hoop het met ons mee! Of draag zelf je steentje bij:
- Word lid van het Wereldnatuurfonds of andere organisaties die het regenwoud wereldwijd helpen beschermen.
- Koop echt, echt, echt alleen FSC-hout en FSC-papier.
- Wees zuinig met papier.
7 opmerkingen:
Hoi Nicole en Ube,
Wat ziet het er op de foto's tesamen met de verhalen weer geweldig uit. Voor jullie ook nog de beste wensen voor 2010!
Groetjes,
John, Marjon en de mannetjes
Lieve Nicole & Ube,
Even een reactie via jullie blog, wellicht handiger dan via de hotmail.
Al weer een ruime maand onderweg en bijzonder om het weer via jullie verhalen en foto's te mogen volgen! Zondermeer benijdenswaardig!
Wensen jullie in ieder geval via deze weg, het állerbeste voor een gelukkig, gezond en liefdevol 2010! En dat jullie trip ook deze keer weer een onvergetelijke onderneming vol mooie momenten en - ervaringen zal zijn, die we graag via het blog blijven volgen!
Groetjes,
Susanne&Paul
Hee UbENicole,
Ja, shared misery maakt de band sterker, dus deze contractie mag toch. Maar ik zie niet zoveel misere! Uitgezonderd FSC hout dan (productiebossen kan, wij hebben ook weilanden waar ooit oerbos stond).
Hebben je nog een beetje overnachtingsplekken? Muggenplagen etc.? Ja, he, het kan niet alleen maar daar goed zijn en hier slecht. Is het trouwens ook niet: heb zelf de molentocht (Alblasserdam) geschaatst: 75 km, stralend zonnetje, werkijs, stukken met een paar cm sneeuw erop dus ik helemaal blij.
Hoe is het eten daar? Of is het nog Pindakaas & Vegemite?
Vergeet niet om Goed (IJs hier) met Kwaad (dooien) te combineren,
Adriaan Coppoolse.
Hoi Nicole en Ube,
Keek net even op jullie blog. Wat een avontuur en wat een mooie foto's! Wel enigszins jaloersmakend moet ik zeggen. Ik hoop dat jullie een fantastische reis verder zullen hebben, geniet ervan!
Hartelijke groet,
Godelief Willemse
Hi Nicole en Ube,
Wat gaan jullie lekker! Mooi om te lezen en te volgen. Het werkt best inspirerend want... wij hebben Australie geboekt in december 2010 - januari 2011.
Groet uit een wit Zandvoort van Marc en Herwin
Ha die Uub en Nicole,
Wat een bomen zeg....het zal wel lekker donker zijn met die hoge bomen. Kan je er niet een paar meenemen en in Groningen planten, wij hebben al zo weinig bomen en de paar die hier in de tuin stonden zijn gekapt ivm bouw veestal op gazon van Os......dus jullie zullen nooit meer zien hoe het was!!
Leuk jullie verhalen, plus de leuke informatie....en om jullie nog eens op de foto te zien staan.
Liefs, knuffels, xxxx ons
Dirk, Minke, Sander en Evalin en onze flaphond. Ze zit elke dag in de sneeuw over de akkers te kijken of er toch misschien een haasje aankomt...
Een reactie posten